Meet Donkey!

– How I fell in love with a Moto Guzzi V50 Nato –

Hey ik ben David en ik ben sinds anderhalf jaar de trotse eigenaar van Donkey – mijn Moto Guzzi V50 Nato. Overgenomen voor wat inmiddels een spotprijs blijkt te zijn van de vorige eigenaar (een krasse knar met mooie verhalen ergens uit het bos in Schaarsbergen, Arnhem).

Hoe kwam ik erop om Donkey aan te schaffen? Geen idee, soms loopt het zo, Guzzi zat eigenlijk nooit echt in mijn vizier. Natuurlijk kende ik “ Man in het zadel’  en ‘ Van hier tot Tokio’ van Paul van Hooff maar verder.. 

Totdat een vriend van me op gave wijze dook in de Guzzi’s waarbij het ‘redden’ van een V35 en een California op het programma stonden. Wat een gave apparaten eigenlijk, simpel en sterk. 

En ik was op zoek naar iets simpels en sterks, ik heb namelijk een droom, het rondrijden over de wereld met een motorfiets. Ik rijd al geruime tijd motor, woon – werk, vakanties, alles eigenlijk, en ik doe eigenlijk niets liever. Mijn huidige motor is een Honda vfr 750 f uit ’94 waar ik zojuist 206.000km op de klok heb gezet. Ik heb dit beest gekocht bij 42.000km. Een korte illustratie dus om nog korter te kunnen zeggen, ik hou van motorrijden. De vfr is veruit het betrouwbaarst dat ik ooit heb gereden. Ze heeft mij dan ook nog nooit laten staan. En hoe betrouwbaar ook, al een tijdje merkte ik dat ik eigenlijk ook wel eens een zandpad wilde pakken en daar is 245kg droog! En een straatmotor mij net wat teveel van het goede. Begrijp me niet verkeerd ik heb het wel gedaan maar het is niet heel comfy. In Slovenië bleek de helft van de routes die ik wilde rijden over onverharde paden te gaan en ook in Zweden was het een aantal jaren geleden heel normaal als je op doorgaande routes over gravelwegen kwam.

Enter het idee van simpel en sterk, als ik mijn droom wil waar maken dan ga ik zeker het continent Afrika bezoeken, ik ken het daar inmiddels een beetje (zie het artikel: reizen met Jan) en weet dat het toch handiger is om een iets meer allroad- achtige motor te kiezen. Er is alleen echter één probleem (nou ja twee als je het financiële aspect meetelt); Ik vind ze allemaal lelijk! Allemaal? Nou bijna allemaal op de oude Africa Twin na (maar die vind ik te groot voor mij) & de Guzzi V85TT (maar die is te onbetaalbaar én te log.. oh en te niet-simpel). Ik kijk naar iets jaren ‘80s naar iets sterks, naar iets waar vriend Erwin van zou zeggen: “ Tja als ik een motor koop moet ik er gewoon een dikke piemel van krijgen, iedere keer als ik er naar kijk” En gelijk heeft ie, vind ik dan. Ik heb het nog steeds bij het prachtige (inmiddels vaal) rode lijnen spel van de vfr, met de single side swingarm en mijn high mount bos demper. Het  ‘yes! Dat is mijn motor gevoel!’  Ken je dat?

De enige serieuze optie is al heel lang de BMW r80 g/s en ik heb gekeken naar een Bumblebee bmw r100gs maar allejezus wat zijn die dingen duur inmiddels zeg. Toch bezit het de techniek en robuustheid waar ik naar op zoek ben. Plus, het feit dat je met ducktape en een schroevendraaier een heel eind komt. Maar zoals hier boven vermeldt, de R80 G/S – ja de originele met enkele kruiskoppeling in de cardan aandrijving is een collectors item met dito prijs (voorlopig onbetaalbaar voor mij) en dan de R100 gs Dakar, niet zo prijzig als de r80 maar wel zwaar. Gewoon echt een grote motor voor mij (1.76m), niet op de weg maar in het zand zie ik me met mijn gebrekkige techniek maar compenserend enthousiasme met zo’n bakbeest niet ver komen.

Dan is het toch logischer om naar een 1 cilinder te kijken, een f650 of een xtz maar ja, die vind ik echt geen uitstraling hebben. Zegt wat over mij, weet ik, maar ik mag er iedere dag naar kijken en op zitten. Oftewel ik bepaal.  

Totdat ik tegen de V50 aanliep, de beste man deed niet aan marktplaats en had een bordje op de motor gehangen met te koop. Na een beetje kletsen en wat gedraal van mij om de motor heb ik besloten hem te kopen. Geinig ding en als ik het niks vond qua rijden kon ik altijd nog besluiten om het kenteken te schorsen en hem op te slaan als investering voor de toekomst. Cognitieve dissonantie ten top (weer eens verliefd voordat het denkende deel van mijn brein het doorhad), alles rechtgeluld wat krom was, naar de pin automaat en hoppa ik was een Guzzi rijker. En na goed overleg en wat vragen van de kant van Erwin (hij heeft ook die andere Guzzi’s verbouwd en is de amigo waar ik veruit de meeste motor vakanties mee heb gedaan) bleek het een Moto Guzzi  V50 Nato te zijn. 

Net gekocht: Alleen de kickstarter (onder de voetsteun) en het contactslot verraden dat er een Nato onder zit.

Sidebar; ik was ziek. Ik had Long Covid en er moest het behoorlijk wat aan de Guzzi gebeuren. Erwin zag al direct de potentie, hij heeft een oog voor dit soort dingen. Fantastische kerel die hij is, kwam direct met de aanbieding om de Guzzi onder zijn hoede te nemen en meer terug te brengen naar origineel (maar met een twist). Daar hoefde ik geen seconde over na te denken, natuurlijk, graag!

Al vrij snel bevonden we ons in de motorzaak van Mark Wilmink, van MW-motoren. Na veel kletsen en vragen, het is allemaal nieuw voor mij, kwamen we buiten met twee flinke dozen. Een met onderhoudsmiddelen voor regulier onderhoud:

Olie + filter

Luchtfilter + bougies

Bakolie

Cardanolie + toevoeging 

Carb revisie setjes

Allerlei pakking ringen

Klepdekselpakkingen

En een doos met overigen, waar met Mark naar goed gebruikte tweedehands spullen werd gezocht. Superfijn advies gekregen en mooie toelichting op alles,. Zeer blij met deze spoedcursus V50 Nato.

Overigen:

  • originele knippers
  • Buddysit
  • Uitlaatdempers 2x
  • Zijtassen 
  • Bus voor in de versnellingsbak bij de kruiskoppeling
  • Benzinekruis
  • Retourslang carterventilatie
  • Nato lak

En ineens was het dan zover en mocht ik de motor ophalen bij Erwin, ik geloofde mijn ogen niet!

Wat een ruige scrambler kwam er onder vandaan zeg! 

Na de aandacht van Erwin.. Wat een verschil he!?

Intussen waren er  ook nieuwe banden opgekomen Heidenau K60, wat een stoer uiterlijk geven die de motor zeg! En ze zijn hartstikke goed onder deze motor (kan ik na mijn derde setje wel verklappen, ze gaan dus niet zo lang mee, 5000km). Heel tof, en dus banden erop om ook het zand mee te trotseren. 

Wat een ding! Ik heb nog nooit zoveel lol gehad op zo’n laag tempo! –

Nadat ik zelf beide carburateurs heb gereviseerd en mijn vader doodleuk even met een schroevendraaiertje de afstelling fikste op de oprit was het tijd om te gaan rijden!

Erwin had intussen een Honda Transalp 650 aangeschaft om ook wat ervaring van het asfalt af op te doen. Grappig, jaren hiervoor had ik naast mijn straatmotorfietsen een Honda XL500R, dikke eencilinder. Deze gebruikte ik onder andere om in de winter naar mijn werk te rijden over een landbouwpad langs de spoorlijn naar Ede, sneeuw, modder alles kwam voorbij. En toch, toch raakte ik niet verslingerd aan het rijden in de modder. Ik zoek de verklaring in twee dingen:1. De dikke klappen van de eencilinder vond ik erg imposant waardoor ik nogal geïntimideerd was en meer als op eieren reed ipv het uitproberen van technieken die me meer vertrouwen konden geven. 2. Ik ben regelmatig op zoek gegaan in de buurt naar plaatsen om lekker van de gebaande paden af te rijden, dit bleek een flinke demotiverende uitdaging in mijn omgeving (Arnhem dus). Veel verder dan de tractorpaden langs de dijk of de enkele boerenweg in de buurt van Ede/ Barneveld kwam ik niet. 3. Ja, toch een derde punt bedenk ik me net. De klappen van de kickstarter als je niet vol overtuiging trapte én tijdig je knie weer optrok waren niet te zuinig. Noem me wat je wil, maar dit vond ik echt niet fijn, ook niet charmant. Terug naar de Guzzi.

Tegenwoordig hoef je niet te zoeken naar landweggetjes, nee, voor zo lang als het duurt zijn er mensen bezig geweest met het maken van een route met zoveel mogelijk offroad paden (legaal!) In ons eigen landje! Over de voor- en nadelen en hoe men zich dient te gedragen ga ik niet schrijven, daar wordt al genoeg over gezegd. Ondertussen ben ik super dankbaar dat het bestaat en dat ik mag meemaken dat er dus een community is die hier veel energie in steekt. Duizend maal dank!

En dus zijn Erwin en ik een paar dagen TET gaan rijden in Nederland en dat beviel… heel goed! ( Zie mijn andere artikel over TET NL )

Meer en meer leerden Donkey en ik elkaar kennen en al snel was ik verliefd. 

Aanvankelijk was de naam van de Guzzi Laura (naar die Italiaanse zangeres waar ik heimelijk verliefd op was in mijn ontluikende tienerjaren). Ik ben inderdaad zo’n iemand die zijn motorfietsen (auto’s & brommers in het verleden) een naam geeft. Zoals persoonlijke held Valentino Rossi al zei: “The bike has a soul” – En ja dat geloof ik echt, ik hoor en voel aan mijn motor wanneer hij blij is, vermoeid of geen zin heeft.

Misschien ben ik teveel alleen 😉 Maar zoals zo vaak kwam de naam (Donkey) ineens  tot me tijdens een van deze TET ritjes met Erwin, sindsdien is Laura uit het raam (Anglicisme??),en zijn kreten als “Here’ssss the Donkey!” & “ Donkey knows the way”  alom jargon in mijn helm en gesprekken na en tijdens ritten.

Het maakte niet uit wat ik van Donkey vroeg, hij deed het gewoon. En telkens als ik aan de andere kant van een zandheuvel, modderpoel of singletrack stond met een enorme grijns in mijn helm moest ik denken aan de woorden van Jeremy Clarkson wanneer hij weer eens onder de indruk was van één van de auto’s waar hij mee reed en het uitschaterde: “ What a machine you areeeee” 

Natuurlijk na jarenlange stilstand had vooral Erwin er aanvankelijk wat werk aan, maar al vrij snel viel alles op zijn plaats en zou blijken dat Donkey en ik bestemd zouden zijn voor nog vele mooie kilometers samen. 

Niks gaat vanzelf met Donkey maar vrijwel alles is superleuk, ik heb werkelijk waar nog nooit zoveel lol gehad op zo’n laag tempo. En ja, sterk en eenvoudig zijn de sleutelwoorden waar dit beestje aan voldoet. Nooit intimiderend maar tot nu toe altijd beter en sterker dan verwacht. Me loves the Donkey!

TET NL – Donkey en de Alp

Voor meer Donkey verhalen check: Reizen met Donkey. 

Laat een reactie achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *