Bouillon – La Chapelle (CampingMoto Auvergne)
Goedemorgen donkey!
Het werd laat gisteren bij het kampvuur en in de nachtelijke uurtjes merkte ik al dat dit een nachtje zou gaan worden waarbij ik mijn nieuw aangeschafte zijden liner in mijn donzen slaapzak zou gaan gebruiken..
En dat was geen overbodige luxe, natuurlijk is de basis een goed isolerend matje maar deksels van dik 25 graden overdag naar rond het vriespunt in de nacht. Yup in de Ardennen kan je alles verwachten. Gelukkig lag ik heerlijk ingepakt in mijn tent. Helaas had niet iedereen het zo lekker warm gehad en een aantal mensen waren serieus tot op t bot koud. Dus gauw een koffie, haringen los van het tentje zodat ik hem in het ochtend zonnetje kan laten drogen en een snelle douche.
Onder de douche merk ik ineens dat ik niet alleen ben. Ik kijk om me heen en ineens zie ik hem staan. Een enorme kater! Dan zit er maar één ding op, zo snel mogelijk op de motor de frisse lucht in. Met een iets minder vaste tred begeef ik me terug naar de plek waar Donkey staat en ik voorzie Eva ook nog even van een bakkie.
Vervolgens is het de spullen in de tas en een schietgebedje dat Donkey start want dat is geen held in koud/ nat weer na een lange nacht stilstaan. Maar donkey is blij, donkey heeft er zin in en start dus na 1 keer drukken op de knop. Na afscheid van Ilian en Eva te hebben genomen laat ik alle bleke neusjes achter me en richt mijn eigen bleke neus richting het zuiden.
Ik rijd een klein stukje naar Bouillon en van daar pak ik de provinciale weg richting Troyes. In Troyes pak ik de TET op westwaarts en daarna richting het zuiden. Het weer is heerlijk, Donkey dendert over de trails (met bescheiden snelheid uiteraard) en voor ik het weet heeft mijn kater gezelschap me verlaten. De paden hier zijn zo onwaarschijnlijk gaaf, enorme open vlaktes in een glooiend landschap, oude dorpjes afgewisseld met landbouw en wijnakkers die op hun beurt weer worden afgewisseld door bos passages met wat leuke, uitdagende singletracks. Echt uitdagend wordt het echter nooit, het is al een tijdje droog en op veel plaatsen is de grond knoeperhard of gewoon stoffig. Maar wel heel mooi rijden en voor t eerst in. Lange tijd doe ik oortjes in om met een lekker muziekje te kunnen genieten van dit uitgestrekte landschap.
De dag vliegt voorbij, de kilometers overigens ook. Ik heb alle tijd, na vandaag heb ik nog een hele dag om op de motorcamping in de Auvergne aan te komen waar Erwin en ik hebben afgesproken. Hoewel iedereen die TET heeft gereden waarschijnlijk weet dat afstanden niet zoveel zeggen, TET rijden kost tijd, heel veel tijd.. en dat heb ik gelukkig. Het enige waar ik even voor op moet passen dat zijn de sporen waarvan de opstaande randen ook keihard zijn én die in elkaar overlopen of erger ineens uit elkaar lopen. Als je voorwiel dan in de ene schiet en je achterwiel in de andere kan dat voor pijnlijke of gewoon hilarische momenten zorgen. Dit is vooral tricky in het hoge gras waar je de sporen niet ziet, maar goed dan zie je ook de stenen niet dus zoals altijd tijd bij de gratie des TETs pas ik mijn snelheid nog verder aan naar langzaamheid en hobbelen we vrolijk verder.
De volgende uitdaging arriveert en dat is de ondergaande zon oftewel tijd voor een kampeerplekkie. Nu is dat op de TET Frankrijk echt geen probleem, er is zoveel plek overal en als je zorgt dat je je zooi meeneemt en niet achterlaat (nee ook geen blik in een gedoofd vuurtje, en ik weet dat ik nu als een prediker overkom. Echter ik ben dusdanig vaak met of zonder motor in de natuur en begrijp werkelijk waar niet waarom mensen hun zooi van zich af flikkeren. Het is toch veel mooier zonder al die stomme witte doekjes, blikjes of een boterhamzakje) is er niks aan de hand. Waar je wel even op moet letten is dat je niet midden in een jachtterrein gaat staan (ja heb ik ook al eens gehad, geen aanrader), verder no problemo.
Het wordt een prachtige, stille nacht met hier en daar een blaffend ree of jankende vos maar verder helemaal goed. Welterusten Donkey!
Goedemorgen donkey!
Het is niet fris, het is heerlijk deze ochtend, het is 06:40u. Als ik mijn stoeltje erbij pak (love it!) en rustig voor mijn tentje een koffie maak. In de verte hoor ik alweer de knallen van de jagers, niet een heel vreemd geluid in grote delen van Frankrijk. Ze zijn er vroeg bij valt me op. Rustig aan ruim ik mijn boeltje op, haal donkey onder het zeil vandaan en duw hem weg uit de bosrand. De tassen zijn zo weer gepakt, de grote roltas achterop, nog een laatste koffietje en dan.. loopt donkey op 1 cilinder. Ook dat heb ik weleens eerder gehad en na een tijdje bergaf met gas dicht komt de tweede er wel weer bij.. dacht ik. Niet dus. Waar had ik ook alweer de bougiesleutel? In donkey zijn geval is namelijk de meest logische verklaring niet een brandstof probleem maar een vonk probleem, heerlijk he als t zo simpel kan zijn. Natuurlijk moeten wel beiden tassen eraf omdat in één van de twee, helemaal onderin ergens de bougiesleutel en reserve bougies zitten. Maar nadat ik de bougie eruit heb gehaald blijkt inderdaad een volledig vet geslagen bougie de logische oorzaak van het gehinkel op 1 poot. Ik neem niet eens de moeite om hem schoon te maken. Mocht het echt nodig zijn dan komt dat later wel. Ik had twee reserve bougies bij me, waarvan één nu gebruikt. Dus hoppa nieuwe erin, starten en lopen. Boel weer op zijn plek, bougiesleutel en bougie BOVENIN de tas, roltas erop en op naar het volgende stuk TET.
Het is weer heerlijk rijden, ik daal de TET af richting Clermont Ferrand, onderweg ontmoet ik een groepje van drie Franse motorrijders met dikke eencilinders, ze waarschuwen me voor de modder in het bos. Ik bedank ze voor de waarschuwing en besluit zelf een kijkje te nemen. In het najaar ben ik door een aantal stukken gekomen met Donkey waar de mooiste platen van op Facebook stonden, mannen uitgeput naast hun in de modder verzonken motorfiets. In de TET app staat er dan ook bij, not for big bikes, zo groot is Donkey niet dus ik dacht kan wel. En inderdaad, het kon wel. Zo ook nu, ja het was modderig, maar zoals vaker is ook hier de tijd mijn vriend. Soms kom je een bocht om en heb je te weinig momentum en loop je meteen vast in een plots modderspoor, maar hier was alles overzichtelijk en de sporen in de modder toonden duidelijk waar andere rijders zich vast hebben gereden. Afstappen dus, de beste route voor de mogelijkheden van donkey zoeken en vervolgens als een tractor er doorheen. God I love this bike!
Al het gespeel en de gave singletracks die ik ook nu weer tegenkom zorgen ervoor dat ik niet op het niet bestaande schema lig. En ineens is het 15:30u. Ik check mijn telefoon en zie dat Erwin enorm flink meters aan het maken is, dat duurt niet lang meer en dan is hij er gewoon. Dus na vier keer afscheid te hebben genomen van de TET om vervolgens toch nog even dat ene paadje te pakken is het de vijfde keer echt klaar, ik rijd door Moulins en besluit vanaf hier over de provinciale weg naar de motorcamping te rijden. Het is verrekte heet in de stad, maar het is wel echt een super mooi stadje. Ik houd een tankstop/ pauze vlakbij de brug en over liggen mensen aan de rivier en er wordt driftig geflaneerd op de boulevard. Het laatste stuk over asfalt schiet onder de wielen door en voor ik het weet zie ik ben ik op de camping moto de Auvergne.
De ontvangst is zoals het hoort op een motorcamping, ook al zijn ze officieel niet open, met een eerste biertje van het huis en het aanschuiven aan een tafel. Voor ik het weet zitten er nog 1 of 2 goudgele rakkers in. Vervolgens hoor ik het zware gebrom uit de Akra van de KTM komen. Daar issie dan, het gouden duo is weer compleet. Redelijk fris stapt Erwin van het kanon af en wordt uiteraard ook getrakteerd op een pint. Maar het wordt nog beter, ook eten wordt er voor ons gekookt en samen met de eigenaren genieten we van een heerlijk maal. Daarna nog een paar biertjes en vanaf morgen gaan we binnendoor verder richting de Pyreneeën.
En voor ik welterusten zeg tegen donkey haal ik weer de liner uit de tas, ook hier is rond het vriespunt voorspeld. Ik ben er klaar voor, de vakantie is in full swing dus kom maar op!
Maar eerst: Welterusten Donkey!
